< alle initiatieven

Maakindustrie in oude staalconstructie Limburg

“Een sterke entree van Parkstad die verwijst naar het steenkoolmijnverleden”

Twee fabriekshallen die nog doen denken aan de tijd dat Limburg een steenkoolwingebied was, moeten als onderdeel van IBA Parkstad transformeren tot een werkplaats voor design en maakindustrie, gekoppeld aan een hotel en restaurant.

Het mijnbouwverleden van Limburg heeft geleid tot een erfenis aan industrieel erfgoed in de regio, waaronder twee fabriekshallen uit de jaren ‘50 en ‘60 in Schinveld, vlak aan de grens met Duitsland. Initiatiefnemer van het plan en eigenaar van deze panden John Renneberg meent dat het industrieel erfgoed kansen biedt voor de maakindustrie, vanwege de ruimte in de hallen, de technieken die er mogelijk zijn en de uitstraling van de gebouwen.

‘Poort van Parkstad’

Renneberg droomt van een atelier waar design wordt geproduceerd en waar mensen creatieve cursussen kunnen volgen, waarna ze overnachten in bijzondere hotelkamers en eten in het restaurant; een opzet die tot stand gekomen is in samenwerking met de gemeente Onderbanken om de capaciteit aan dag- en verblijfsrecreatie in het gebied te vergroten. Daarom heeft hij besloten zijn twee hallen te herbestemmen en los daarvan een bijzonder hotel te laten ontwerpen. Met de plannen sluit hij aan op de ontwikkelingen rondom de Internationale Bau Ausstellung (IBA) Parkstad, een uit Duitsland overgewaaide tentoonstelling rondom toekomstgerichte projecten die het krimpgebied op de kaart moeten zetten.

Het is de bedoeling dat de ontwikkelingen rondom de staalconstructie gecombineerd worden met twee andere toeristische trekpleisters in de omgeving. Op de plek waar vroeger het kasteel Etsenrade stond, staat nu alleen nog de kasteelhoeve. Initiatiefnemers willen de voormalige slotgrachten terugbrengen en met kunstwerken de plek waar het kasteel stond markeren. Deze plek moet aan de staalconstructie verbonden worden met een brug over de N274. “Een traject van 500 meter dat prachtig wordt verlicht met een iconische brug. Als gesamtproject wordt het een sterke entree van Parkstad die verwijst naar het steenkoolmijnverleden’, aldus Renneberg.

Schetsen voor het herbestemmen van de staalconstructie in Schinveld. Afbeelding: John Renneberg

Schetsen voor het herbestemmen van de staalconstructie in Schinveld. Afbeelding: John Renneberg

De realiteit

Zo ver is het voorlopig nog niet. De realiteit is dat de twee hallen vooralsnog worden verhuurd als opslagruimte. Renneberg is ondertussen druk bezig met het vinden van draagvlak voor zijn plan en het zoeken naar partijen die zijn businessmodel willen uitwerken.

In de tussentijd werkt hij verder aan het plan. Op een grootse manier. Hij schakelde onderzoeksbureau Telos in voor  een studie naar de haalbaarheid en mogelijkheden, studenten van de NHTV dachten na over de exploitatie en architecten hebben het hotel en atelier al uitgetekend. “Het moet zichtbaar zijn om mensen te inspireren”, zegt Renneberg schouderophalend. “Zo werkt het nou eenmaal.”

Busstation Schiphol Noord in een oude staalconstructie. Een referentieproject voor de staalconstructie in Schinveld.

Busstation Schiphol Noord in een oude staalconstructie. Een referentieproject voor de staalconstructie in Schinveld. Foto: Heijmans

IBA Parkstad

In 2020 moet het complex af en in gebruik zijn. Dat is het einde van de IBA. Als het goed is, heeft het hele gebied dan een impuls gekregen. Renneberg hoopt dat zijn initiatief een duwtje in de rug krijgt door de internationale bouwtentoonstelling. Maar tegelijkertijd is hij ook kritisch op het ‘wondermiddel’ IBA: “Het beangstigt mij dat IBA zelf in de media ventileert dat de vrijwillig gekozen uitdaging om een regio die kampt met bevolkingskrimp, vergrijzing, werkloosheid en leegstand een economische en sociale stimulans te geven, toch iets te ambitieus is”, zegt hij, verwijzend naar een artikel dat op 28 november in de Limburger verscheen. “Als indiener van een project maak ik me dan zorgen. Persoonlijk vind ik daarnaast dat de organisatie meer expliciet mag tonen dat zij achter de gekozen projecten staat, iets wat natuurlijk ook het aantrekken van financiers en exploitanten zou vergemakkelijken.”

Ondanks alles gaat de initiatiefnemer onverstoorbaar door met zijn initiatief in de hoop dat hij zijn mening in een later stadium bij kan stellen. Renneberg werkte jarenlang voor het bedrijf Michelin en de filosofie van de restaurantgidsen heeft hij meegenomen nu hij werkt aan zijn eigen initiatief: “Een restaurant kan een bezoek, een omweg of een reis waard zijn. Voor de verschillende projecten die elkaar versterken, de toekomstige Poort van Parkstad, moeten mensen een reis willen maken.” Klein denken past daar dan ook niet bij. “We richten ons op bezoekers uit het Euregio gebied, omdat het complex tegen in een grensgebied tussen Nederland, Duitsland en België ligt.”



Ir. John Renneberg

Schinveld
[email protected]